Focus op Iran

De 15e editie van het Movies that Matter Festival legt dit jaar met een speciaal themaprogramma de focus op Iran. De moorden op Mahsa Amini en Hadis Najafi in 2022 waren de directe aanleiding voor grote demonstraties en protesten, zowel in Iran als internationaal. Alle reden voor het festival om een aantal Iraanse filmmakers als hoofdgasten uit te nodigen: Nafiss Nia, Maryam Ebrahimi en Ali Asgari. Ook brengt het publieksprogramma Iranian Classics een ode aan de rijke Iraanse cinema.

Artistiek directeur Margje de Koning over de keuze voor Iran:
“Dit jaar, de 15de editie van ons festival, richten wij onze lens op Iran. Een land waar mensenrechten stelselmatig worden geschonden, demonstraties voor vrouwenrechten orde van de dag zijn en waar tegengeluid vaak nog bruut wordt neergeslagen.”

Nafiss Nia’s film Die middag (2023) zal te zien zijn in de Dutch Movies Matter competitie, over de uit Iran naar Nederland gevluchte Roya die op het punt staat om teruggestuurd te worden. Ali Asgari’s Until Tomorrow (2022), over een alleenstaande jonge vrouw die haar pasgeboren baby verborgen moet houden voor haar familie, is onderdeel van Festival Favourites. Ook is zijn korte film Over mij te zien in Shorts: Glimpses into Others’ Lives. Van Maryam Ebrahimi wordt Stronger Than a Bullet (2017) vertoond: een documentaire over oorlogsfotograaf en overtuigd aanhanger van de Iraanse revolutie Saeid Sadeghi, werkzaam tijdens de Iran-Irakoorlog (1980-1988).

In de masterclass Take on Iran op zaterdag 25 maart gaat filmmaker en schrijver Beri Shalmashi uitgebreid met de hoofdgasten in gesprek.

De keuze voor Iran maakt niet dat Movies that Matter haar ogen sluit voor andere onderwerpen. De Koning: “De wereld staat in brand. Een brute oorlog in Oekraïne woekert voort, er is hongersnood in Yemen, er zijn overstromingen door klimaatverandering en de vrijheid van meningsuiting staat wereldwijd onder druk. Movies that Matter kan en wil zich hier vanzelfsprekend niet aan onttrekken. Ook over deze onderwerpen hebben we een ijzersterke filmselectie, zodat deze niet ongezien en onbesproken blijven.”

Sinds het begin van de huidige golf van protesten zijn er zo’n 19.000 demonstranten opgepakt. Sommigen van hen zijn op borgtocht vrijgelaten, zoals filmmaker Jafar Panahi (bekend van o.a. Taxi Teheran uit 2015 en No Bears uit 2023), die tot zes jaar gevangenisstraf was veroordeeld voor het maken van anti-regeringspropaganda. “De recente ontwikkelingen laten zien dat de aandacht en druk van de internationale gemeenschap wezenlijke verandering te weeg kan brengen. En om met de woorden van Panahi zelf te spreken: er zitten nog steeds zoveel studenten, leraren, arbeiders, advocaten en activisten opgesloten. Voor hen vragen wij ook aandacht”, aldus Margje de Koning.

Over de hoofdgasten

Maryam Ebrahimi
De Zweeds-Iraanse documentaire filmmaker, producent en regisseur Maryam Ebrahimi is geboren in Teheran in 1976. Ze studeerde kunst en kunsttheorie aan de kunstfaculteit in Teheran en vervolgde haar opleiding in Zweden aan de Konstfack University of Arts, Crafts and Design.

Later begon ze te werken als producent en regisseur op het gebied van documentaires. Ze was co-regisseur van No Burqas Behind Bars (winnaar International Emmy Award for Outstanding Documentary) in 2012, dat zich afspeelt in een Afghaanse vrouwengevangenis, en produceerde I Was Worth 50 Sheep (2010) en Prison Sisters (2016). Haar laatste film als regisseur, Stronger Than a Bullet, ging in première op IDFA 2017.

Nafiss Nia
Nafiss Nia is een Iraans-Nederlandse (script)schrijver, regisseur en dichter. Nafiss studeerde Cinema in Iran en Script Writing aan de Filmacademie in Amsterdam. Ze regisseerde verschillende films en documentaires en droeg bij aan andere films als producent en scenarioschrijver. Er zijn diverse dichtbundels van haar verschenen.

Ali Asgari
Ali Asgari werd in 1982 geboren in Teheran en studeerde af aan de Tehran Azad University in 2007. Hij is afgestudeerd in DAMS (Cinema en muziek en theater) aan de Roma Tre Universiteit en hij is een alumnus van Berlinale Talent Campus 2013.

Twee van zijn korte films More Than Two Hours (2013) en The Silence (2016), mede geregisseerd door Farnoosh Samadi, zaten in de Short Film competitie op Festival de Cannes. Zijn korte film The Baby ging in première op het filmfestival van Venetië 2014. Disappearance is zijn eerste speelfilm die werd ontwikkeld bij Cinefondation La Residence van Festival de Cannes, en had zijn wereld- en Noord-Amerikaanse première op het Venetië Film Festival en op het Toronto Film Festival 2017. Zijn tweede speelfilm Until Tomorrow ging in première op de Berlinale 2022. Ali Asgari is lid van de Academy of Motion Picture Art.

afbeelding v.l.n.r.: Maryam Ebrahimi, Ali Asgari, Nafiss Nia (beeld: Harry Kleine)