Filmtips

De filmroute van Dolle Mina Sia Hermanides

Wij vroegen een aantal inspirerende smaakmakers naar hun must-sees, zodat jij met de beste tips en wat extra inspiratie het festival induikt. Vandaag is het de beurt aan Sia Hermanides, filmmaker en sinds kort onderdeel van de Dolle Mina’s. Foto: Maartje Geels. door Fé Wielemaker 20 maart, 2025

De Dolle Mina’s staan al sinds de jaren ’70 op de barricaden. De beweging werd onder andere bekend door hun ludieke acties om de ongelijkwaardigheid van de vrouw in de samenleving aan te kaarten. Met hun gedurfde acties schudde ze in korte tijd heel Nederland wakker. Ze bonden urinoirs dicht, deelden condooms uit, verbranden beha’s op straat en confronteerden de mannen openlijk door hen na te fluiten en zelfs in hun billen te knijpen. En wie kent de ‘Baas in eigen Buik’ (My body, my choice!) leus nu niet? Ze creëerden een nieuw bewustzijn en zette grootste veranderingen in gang.

En nu, precies 55 jaar later, staan de Dolle Mina’s weer te protesteren – samen met de Mina’s van toen én een nieuwe generatie Mina’s.  

Sia vertelt hoe dat zo gekomen is

Sia Hermanides

“Na 55 jaar zijn de thema’s waar de Dolle Mina’s voor vochten nog steeds akelig actueel: Nog steeds is er een loonkloof, nog steeds is er seksisme, nog steeds is er femicide, nog steeds is er een dubbele seksuele moraal en nog steeds is er vrouwenhaat en neemt die zelfs toe! Het begon als één actie om iedereen wakker te schudden, maar we kregen zoveel bijval dat de Dolle Mina’s nu weer voorgoed terug zijn.

Het is hoopvol en inspirerend om met de Mina’s van het eerste uur de strijd weer op te pakken. Het activisme stroomt door hun bloed en zij weten als geen ander op ludieke wijze zware onderwerpen aan het licht te brengen. Ook zijn zij het levende bewijs dat actievoeren impact kan hebben en verandering mogelijk is. We moeten niet achterover leunen maar alert blijven.”

Waarom de barricade op? Vrouwen willen vooruit, niet terug!  

Sommige rechten waar de Mina’s zo hard voor hebben gevochten, staan weer onder druk zoals bijvoorbeeld het recht op abortus. In 2022 besloot het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten het federaal geldende recht op abortus (Roe v. Wade) terug te draaien, waarop sommige staten een sterke inperking of zelfs verbod op abortus doorvoerden. Een enorme klap voor het zelfbeschikkingsrecht van de vrouw: baas in eigen buik. En ook in Nederland wordt er nu gemorreld aan dit recht. Zo werden er een paar weken terug een aantal moties ingediend die de toegang tot abortuszorg kunnen inperken. Een zorgelijke ontwikkeling. Abortus staat ook nog steeds in het wetboek van strafrecht. Het is dus strafbaar tenzij… Het recht op abortus zou in de grondwet moeten worden opgenomen, net als in Frankrijk.”