Bioscooprelease: It Was Just an Accident

Net als zoveel films van Jafar Panahi begint ook de met de Palme d’Or bekroonde film It Was Just An Accident in een auto.

De bestuurder, Eghbal (Ebrahim Azizi), is op weg naar huis met zijn vrouw (Afssaneh Najmabadi) en dochter (Delmaz Najafi) wanneer hij een hond aanrijdt, waardoor het arme dier om het leven komt en zijn motor kapotgaat. Op zoek naar hulp langs de weg dwaalt hij een pakhuis binnen. Daar ziet een arbeider genaamd Vahid (Vahid Mobasseri) hem, en het is mogelijk dat ze elkaar niet voor het eerst ontmoeten. Vahids leven is een puinhoop sinds zijn helse tijd in de gevangenis, als gevolg van de daden van een folteraar die hij Pegleg noemt – en hij denkt dat Eghbal deze man is. Hoewel zijn drang naar wraak snel toeslaat, zaait zijn gevangene twijfel, en Vahid moet hulp zoeken bij andere overlevenden, waaronder Shiva (Mariam Afshari), een temperamentvolle trouwfotograaf, en een bruid genaamd Golrokh (Hadis Pakbaten) die haar bruidegom (Majid Panahi) en hun onstuimige vriend (Mohamad Ali Elyasmehr) meeneemt voor de rit. Wanneer ze de man confronteren die volgens hen een sadistische folteraar was, komt de groep voor een ethisch dilemma te staan. Wat moeten ze nu doen?

Na gecensureerd en gevangengezet te zijn (en onlangs vrijgelaten na een hongerstaking en een internationale campagne), keert Panahi (Closed Curtain, TIFF ’13; No Bears, TIFF ’22) terug met een onvergetelijke, bloedstollende thriller. Terwijl het aantal slachtoffers van het Iraanse regime toeneemt en er op grote schaal wordt bericht over opstanden, richt een van de meest gedurfde auteurs van het land de camera op zichzelf en stelt de vraag: moeten de slachtoffers van de misdaden van de staat wraak nemen of genade tonen?

Synopsis door Dorota Lech (TIFF)