En daarom werk ik, 14 jaar later (lange versie)

En daarom werk ik 14 jaar later: Asia

En daarom werk ik 14 jaar later: Raihan

 

In 1999 maakten de filmmakers ‘En daarom werk ik’ over de kinderen in een krottenwijk van Dhaka, Bangladesh. De kinderen moesten werken om hun familie te helpen overleven. Onder het motto ‘De werkende kinderen van vandaag zijn de ongeschoolde volwassenen van morgen’ mochten ze gratis naar de basisschool. De kinderen kwamen zelf aan het woord, vertelden over hun zorgen en dromen en lieten ons iets van hun wereld zien.

 

Nu, veertien jaar later, waren de makers benieuwd hoe het met de kinderen zou zijn. In hoeverre hadden ze de vicieuze cirkel van het van generatie op generatie doorgeven van de armoede kunnen doorbreken? De beelden uit het verleden, de verhalen van de kinderen toen worden verweven met de realiteit van nu: het harde werken in de textielindustrie, de problemen rond het uithuwelijken en de zware financiële verantwoordelijkheid voor de familie. De ouders houden vast aan de traditie en hanteren normen en waarden waar de nieuwe generatie anders over begint te denken. Ze maken plannen voor de toekomst, dromen van een beter leven dan dat van hun ouders maar moeten vooralsnog zien te overleven.