Een leraar vertelt pas gearriveerde migranten in een vluchtelingenkamp in Sicilië drie verschillende verhalen over hun toekomst in fort Europa. In de debuutfilm van Guido Hendrikx, openingsfilm van IDFA 2016, zien wij de absurde dilemma’s van Europa’s
immigratiekwestie.
In een klaslokaal in Sicilië, vlak achter de muren van fort Europa, krijgen net gearriveerde migranten les van een leraar (acteur Valentijn Dhaenens) met krankzinnige trekjes. Het ene moment stoot hij ze genadeloos af, dan weer sluit hij ze zalvend in zijn armen. Aan de hand van een wiskundige formule rekent hij zijn ‘leerlingen’ voor hoe duur vluchtelingen zijn voor de Europese belastingbetaler. Hiermee wil hij ze laten zien dat het financieel gewoon niet kan om ze in de maatschappij op te nemen en dat ze daarom terug moeten keren naar waar ze vandaan komen. Voor een volgende groep heeft hij een veel positievere boodschap; hij verwelkomt ze met open armen. Bij de derde groep leerlingen houdt hij zich strikt aan de regels en toont hij de harde realiteit van de Nederlandse immigratiewetten.
Op het snijvlak van documentaire en fictie onderzoekt Stranger in Paradise de machtsverhouding tussen Europa en migranten. Europa krijgt gestalte in een meester die zijn klas meezuigt in zijn vertwijfeling. Een streng pleidooi, een door schuldgevoel bewogen welkomstwoord en het in beleid gegoten compromis daartussen: Stranger in Paradise is een nietsontziend filmessay over de manier waarop Europa omgaat met het geluksverlangen van de ander.