Daughters

Maja, Hedvig en Sofia moeten omgaan met de zelfdoding van hun moeder Carolina. Alle drie worstelen ze  hier op hun eigen manier mee. Nu ze volwassen worden, proberen ze samen grip te krijgen op wat er is gebeurd. Zeer  intieme documentaire die open en kwetsbaar kijkt naar een moeilijk onderwerp. 
 
‘Ik denk dat ze even een pauze neemt van mens-zijn,’ zei Hedvig destijds. Zij en haar zussen Sofia en Maja groeiden samen op op het Zweedse platteland met hun moeder Carolina – een bruisende persoonlijkheid en toegewijde moeder. Maar op Hedvigs 10e verjaardag beroofde Carolina zichzelf van het leven. Maja, de oudste, was degene die haar vond. Ze was toen 16. Sofia was 8. 
 
Daughters volgt de zussen, zowel niet lang nadat het is gebeurd als een paar jaar later, als ze de volwassenheid naderen. We ontmoeten drie stabiele, ogenschijnlijk gelukkige jonge vrouwen. Maar onder de oppervlakte worstelen ze. Met hun herinneringen aan Carolina en haar zelfdoding. Met het feit dat mensen er niet over praten. En met hun eigen gevoelens van schuld en woede. Voorzichtig vinden ze manieren om met hun ervaring om te gaan. En ondertussen geven ze ons, de kijker, de kans om te reflecteren op een onderwerp dat steeds minder taboe is.