Frames without Borders – 84-hour Film Project

In deze unieke filmmakers challenge werken filmstudenten uit Lyon (Frankrijk) en Breda (Nederland) samen om meeslepende korte films te maken – en dat alles binnen slechts 84 uur. Met getalenteerde acteurs en actrices met een beperking uit beide landen overstijgen deze films creatieve grenzen en richten ze zich op het vertellen van verhalen, creativiteit en samenwerking om een gedeelde visie tot leven te brengen. Frames without Borders is een samenwerkingsprogramma tussen St. Joost School of Art & Design, Université Lumière Lyon 2, de Wild Lam Foundation, het Festival International du Film sur les Handicaps en Movies that Matter.

Dit programma wordt voorafgegaan door het shorts-programma van Roots filmfestival. Je kan deze vertoningen combineren door een ticket te kopen voor Roots

Het Frames without Borders – 84-hour Film Project programma bevat de volgende films:

Day 42
Geregisseerd door Elja Hoogstrate

Elke dag wordt Liv wakker en volgt haar routine, tot er op een dag iets niet klopt. Ze ontdekt dat haar eigen handelingen een fractie van een seconde voordat ze ze doet worden nagebootst, alsof ze al geschreven zijn. Geschokt probeert ze van koers te veranderen, maar is dat wel mogelijk? Ben jij de bron van je daden of volg je ze alleen maar?

My Little Clown
Geregisseerd door Dasha Pisemska

Een meisje dat de wereld door heldere kleuren ziet en niets anders dan geluk in haar buurt toelaat, probeert haar vriend te dwingen de wereld net zo te zien als zij. Ze probeert hem koste wat kost te laten glimlachen, maar wil hij echt gelukkig zijn? Zal ze zijn ellende kunnen bestrijden, of is het überhaupt wel ellende?

In Good Faith
Geregisseerd door Valentine Haudecoeur

Een vermoeide priester laat een jongen toe in zijn biechthokje, die hem begint te vertellen over zijn nachtmerries. De priester realiseert zich al snel dat hij misschien wel degene is die zou moeten biechten.

A Lonely Banana Peel in the middle of a field
Geregisseerd door Vladimir Knechten

Elke dag zegt ze ‘hallo’ tegen de vreemdeling die vastzit in het veld achter het prikkeldraad. Hoe absurd het ook lijkt, wat als ze vandaag echt met elkaar zouden praten?