One Bullet

Een rouwende Afghaanse moeder en een Amerikaanse filmmaker, verbonden door één dodelijke verdwaalde kogel, smeden een vriendschap te midden van Amerika’s langste oorlog. One Bullet stelt de vraag: hoe sluiten we vrede over sociale, culturele en religieuze verschillen heen? Het antwoord zou zomaar kunnen zijn: één kopje thee per keer.

Een toevallige ontmoeting met de jonge gewonde Afghaanse Fahim in een militair ziekenhuis, zet een ongebruikelijk en intiem verhaal in gang tussen twee vrouwen: de onverzettelijke Bibi Hajji, de moeder van de jongen, en een filmmaker uit het land dat hem wellicht heeft neergeschoten. We zien het verhaal van oorlog en de effecten ervan, maar deze keer vanuit het afgezonderde kamertje van de vrouwen en door hun ogen.

Dit verhaal van intieme vrouwenvriendschap, gesmeed te midden van Amerika’s langste oorlog, wordt verteld door filmmaker Carol Dysinger, die achttien jaar af en aan doorbracht in Afghanistan. In deze oorlogsfilm ligt het strijdtoneel achter de gordijnen van een Afghaans huis. Bibi Hajji worstelt met het verlies van haar jongste kind, en met de impact van de dood van een broer op haar overgebleven zoons. Een spookachtig beeld van de jongen met een schotwond bracht Dysinger ertoe te onderzoeken: wat is er met hem gebeurd, wie vuurde het schot?