Blood Coltan

De meeste Nederlanders kunnen niet meer zonder hun mobiele telefoon. Wat weinig mensen weten, is dat in Democratische Republiek Congo kinderen in mijnen werken om het voor mobieltjes benodigde metaal coltan te winnen. De opbrengsten van de handel in coltan verdwijnen in de zakken van plaatselijke krijgsheren.

Regisseur Patrik Forestier volgt het coltanspoor van de mijnen in Congo naar de importeurs in Europa. In mobiele telefoons zit coltan verwerkt, een erts dat veel in Congo voorkomt. Daar werken kinderen vanaf tien jaar onder slechte omstandigheden in de mijnen om het metaal te bemachtigen. Vaak weten ze niet eens waarvoor coltan wordt gebruikt. De opbrengsten van de coltan-verkoop komen in veel gevallen ten goede aan krijgsheren die er hun gewapende conflicten mee financieren. De gevolgen voor Congo zijn rampzalig: in dertien jaar tijd zijn er vier miljoen mensen omgekomen bij de gevechten.

Filmer Patrik Forestier ging voor Blood Coltan naar Congo waar hij onder meer een mijn bezoekt en een door rebellen gecontroleerd gebied waar gezochte Rwandese oorlogsmisdadigers onderdak hebben gevonden. Af en toe valt de spanning te snijden. Veel van de betrokkenen bij de handel in coltan in Congo, zitten niet te wachten op pottenkijkers. Datzelfde geldt voor de westerse bedrijven die de dubieuze herkomst van het coltan liever verzwijgen.