Camp Victory, Afghanistan

Tussen 2005 en 2008 volgen de filmmakers een team van Amerikaanse legerofficiers bij het trainen van een door strijd geharde Afghaanse generaal en zijn leger. De documentaire is naast een onderzoek naar de realiteit van de exit-strategie, ook een verhaal over onverwachte vriendschappen die ontstaan in tijden van oorlog.

Om de Taliban te bestrijden heeft Amerika Afghanistan volgepompt met militaire hulp. De Amerikaanse opleidingseenheid in Herat moet van het 207^de corps een modern en professioneel leger maken. Een krijgsmacht die in staat is om bescherming, stabiliteit, vrede en gerechtigheid te bieden aan een ernstig beschadigd land.
Al snel blijkt dat voor het produceren van zo’n leger de juiste mensen nodig zijn. De Afghanen en Amerikanen zijn op elkaar aangewezen en blijken meer overeenkomsten te hebben dan verwacht. Maar de opbouw van het leger verloopt moeizaam: 80% van de soldaten is analfabeet, de meesten zijn in dienst gegaan vanwege het salaris en zodoende ongemotiveerd, en de wapens zijn armzalig. Bovendien is de vijand gevaarlijk en ongrijpbaar. Amerika heeft honderden miljarden geïnvesteerd en de tijd tikt door. Lukt het om in een paar jaar tijd een professioneel leger te creëren?