Diep begraven onder een onheilspellend maanlandschap van gruis liggen vijftien Indonesische dorpen. Verwoest door een gigantische tsunami van modder, die veroorzaakt werd door gasboringen. Dian Maharani ontsnapte als kind ternauwernood aan de kokende modderstroom. Nu vecht ze samen met haar moeder voor gerechtigheid voor alle slachtoffers en neemt ze het op tegen het grote bedrijf Lapindo, dat geen enkele verantwoordelijkheid neemt.
Als zesjarige ontsnapte de Indonesische Dian aan een tsunami van modder, veroorzaakt door gasboringen van het bedrijf Lapindo. Zestigduizend mensen verloren huis en haard en scholen, moskeeën en bedrijven verdwenen onder een dikke laag gruis. Tien jaar later zijn velen nog steeds ontheemd. Mensen zijn hun bezittingen kwijt en verloren hun banen, en kinderen kunnen niet meer naar school. Sommigen, onder wie Dians moeder, verdienen een beetje geld door rondleidingen voor toeristen te organiseren over het desolate landschap van opgedroogde modder. Noch de overheid, noch het bedrijf bekommert zich om de slachtoffers. Dian, die zich langzaam maar zeker ontpopt tot een politiek actieve tiener, heeft het haar missie gemaakt te strijden voor gerechtigheid. Samen met haar moeder vecht ze voor compensatie voor de slachtoffers.