Met behulp van een schat aan oude filmbeelden belicht de vooraanstaand filmmaker, kunstenaar en actrice Mania Akbari de rol van de mannelijke blik in de Iraanse cinema en eist daarmee het vrouwenlichaam terug.
Akbari's film daagt de filmtraditie uit van mannen die verhalen vertellen via de representatie van vrouwen. Door gebruik te maken van fragmenten uit tientallen films die nu verboden zijn in Iran, naast documentaire beelden van de revolutie in 1979 en fragmenten uit haar eigen werk, verkent dit poëtische filmessay de complexiteit van de rol van vrouwen in de Iraanse samenleving na de Tweede Wereldoorlog en de schijnbare 'vrijheid' die ze ervoeren.
Deze film is gemaakt vlak voor de recente Women, Life, Freedom protesten en stelt de manier waarop vrouwen op het scherm worden gepresenteerd en door de kijker worden geconsumeerd ter discussie, zowel op het Iraanse scherm als, uiteindelijk, in het bredere landschap van de wereldcinema. Ik maak geen film', zegt Akbari, 'ik staar naar jouw blik'.