L’Ecole de L’impossible

Thierry Michel neemt ons mee de schoolbanken in van het Collège Saint-Martin in een buitenwijk van Luik. Deze school neemt leerlingen aan die niet meer welkom zijn op de andere scholen in de regio. Hun leraren, gedreven door een enorme passie, laten geen enkel kind in de kou staan.

De leerlingen op het Collège Saint-Martin hebben vrijwel allemaal een moeilijke achtergrond. Velen van hen groeien op in armoede en gebroken gezinnen, velen werden weggestuurd van andere scholen. We zien ze in de klas, op het schoolplein en in persoonlijke interviews. Zoals Mickaël, die net is vrijgelaten uit de gevangenis waar hij zat omdat hij een pompstation probeerde te overvallen. Zoals Vanessa, van wie de vader is gestorven aan een overdosis en die heel graag advocaat wil worden. Jérémy is opgevoed door zijn peetmoeder ‘omdat mijn moeder me niet wilde’. En de wijze Jamila, die op meisjes valt en tot de conclusie is gekomen dat ‘onze ziel een deel van God is dat in ons is geblazen’.

Zij en vele andere interessante, lieve, koppige en onhandige kinderen worden geleid door een buitengewoon team docenten. Worstelende docenten, strenge, boze, tedere en vergevende docenten, die alle leerlingen zien zoals ze zijn. Zoals het immer optimistische schoolhoofd zegt, wanneer hij een leraar waarschuwt niet te snel te oordelen: ‘Wij kennen slechts een klein deel van wat deze toekomstige volwassenen doormaken.’