De jonge Marokkaanse filmmaker Asmae El Moudir duikt in het verleden van haar familie. In een miniatuurversie van Casablanca helpen haar familie en vrienden haar de verontrustende leugens uit haar kindertijd te ontrafelen.
Asmae El Moudir groeide op in een huishouden waar foto’s niet waren toegestaan. Haar grootmoeder Zahra, een vrouw die haar dochter en kleindochter wreed vernedert, had ze altijd verboden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze niet erg enthousiast is over Asmaes beslissing om haar eigen familiegeschiedenis te gaan vastleggen. Het dwingt ze allemaal om af te rekenen met een noodlottige avond in 1981, toen rellen en massagraven in Casablanca zowel de familie als het land schokten.
Asmaes vader heeft haar geholpen een replica te bouwen van de buurt in Casablanca waar ze is opgegroeid. Ze vult het met handgemaakte figuurtjes van familieleden en buren. Nu kunnen familiegeheimen, herinneringen en wrok tot een hoogtepunt komen. Een prachtig en pijnlijk werk, zowel een gedeeld experiment in kunsttherapie als een poëtische oefening in storytelling.