In deze met drie Oscars bekroonde film verkent Fern als een moderne nomade de wereld. In haar geliefde bus trekt ze door het platteland van Nevada. Tijdens haar reis ontmoet ze andere nomaden en zowel Fern als de kijker worden bij elke ontmoeting weer iets wereldwijzer.
In Nomadland geeft Chloé Zhao een gezicht aan een weinig gehoorde groep mensen: nomaden. Sommigen kiezen heel bewust voor deze levensstijl, terwijl anderen zich simpelweg geen huis kunnen veroorloven. Deze diverse groep van mensen die Fern tegenkomt, wordt grotendeels door echte nomaden gespeeld. Zo houdt Zhao haar achtergrond in documentairefilms (The Rider en Songs My Brothers Taught Me) in ere. In deze mensen vindt Fern nieuwe manieren om naar de wereld te kijken en vrienden voor het leven. Tegelijkertijd is de film een sterke kritiek op de kapitalistische samenleving.
Ook het landschap speelt een belangrijke rol. Niet alleen is het Ferns thuis, maar ook een prachtig decor. Het uitgestrekte platteland wordt in al haar glorie in beeld gebracht en Zhao’s liefde voor natuurlijk licht betaalt zich dubbel en dwars uit in adembenemende shots. Kortom een film die het verdient om meer dan eens op het grote doek bewonderd te worden.