One Day After Peace

De ontroerende zoektocht naar verzoening met de Palestijnse moordenaar van haar zoon leidt een moeder naar haar geboorteland Zuid-Afrika. Daar tracht ze te leren van de waarheids- en verzoeningsmethoden die zijn toegepast om in het reine te komen met het Apartheidsverleden.

Robi Damelin zoekt niet alleen via een brief contact met de moordenaar van haar zoon, maar ze probeert haar eigen verdriet ook in een bredere context te plaatsen. ‘Ik heb mijn hele leven geijverd voor co-existentie, voor vreedzaam naast elkaar leven.’ Daarom keert Damelin, die in 1967 van Zuid-Afrika naar Israël emigreerde, ruim veertig jaar later terug naar haar geboortegrond om te onderzoeken of ze in al haar rouw iets kan leren van de waarheids- en verzoeningsmethoden die in Zuid-Afrika zijn toegepast om in het reine te komen met het Apartheidsverleden. Doel van de daar in 1996 opgerichte Truth and Reconciliation Commission was, kort gezegd, amnestie in ruil voor waarheid. De regisseurs verweefden zorgvuldig de verschillende standpunten, nieuwsbeelden en verhaallijnen en doseerden deze, waarmee ze de complexiteit van ogenschijnlijk onoplosbare conflicten recht doen.