Stavros en zijn drie chauvinistische vrienden hangen dag in dag uit verveeld voor zijn slechtlopende winkel aan een rustig pleintje in Athene. Passerende Albanezen en Chinezen krijgen het zwaar te verduren. De routine wordt verstoord als Stavros’ moeder in een Albanees haar verloren zoon herkent. Wat betekent dit voor zijn nationaliteit? Een Griekse tragikomedie over xenofobie.
Op plastic stoeltjes langs de weg leveren de vier mannen, al lurkend aan een rietje, commentaar op alles wat zich op hun plein afspeelt. Aan de overkant blaft tot hun genoegen een hond tegen iedere Albanees die voorbijkomt. Een monument voor interculturele solidariteit, dat in het midden van het kruispunt wordt geplaatst, timmeren ze in elkaar. Eén ding is duidelijk: de mannen hebben het niet zo op met buitenlanders.