Stop Filming Us

Fascinerende studie naar verschillende percepties van de Democratische Republiek Congo. Kan een westerse filmmaker iets van waarheid vangen over dit complexe, beschadigde en prachtige land? Of veroorzaken westerse ‘goede bedoelingen’ alleen maar schade en frustratie? Eerlijk en inzichtelijk, met stemmen van alle kanten.

De Nederlandse filmmaker Joris Postema gaat terug naar de stad Goma in de DRC, waar hij tien jaar eerder een documentaire maakte voor een westerse ngo. Destijds voelde het ‘als de gevaarlijkste plek op aarde’. En als hij de westerse media moet geloven, is leven in de DRC nog steeds als leven in de hel. ‘Maar als dit de hel is,’ vraagt hij zich af, ‘wat doen die mensen hier dan allemaal?’

Postema volgt drie jonge Congolese fotografen en filmmakers die allemaal hun eigen realiteit willen vastleggen van de DRC en zijn inwoners. Ondertussen worstelt Postema zelf met de vraag of hij – als westerse filmmaker – wel een eerlijk beeld kan schetsen. Hij voert fascinerende discussies met zijn Congolese crew. Is hij slechts een ‘witte helper’ die zijn geweten wil verschonen? Is er zoiets als een ‘ngo-mentaliteit’? En zo ja: hoe beïnvloedt die mentaliteit de Congolezen zelf?