A World Not Ours

Uniek, intiem en bij vlagen humoristisch inkijkje in het leven van Palestijnse vluchtelingen in het kamp Ain el-Helweh (‘zoete lente’) in Libanon. Op een paar vierkante kilometer wonen zeventigduizend vluchtelingen. Gebruikmakend van een schat aan homevideomateriaal en historische archiefbeelden, brengt regisseur Mahdi Fleifel een hommage aan vriendschap, familie en verbondenheid.

Mahdi Fleifel kreeg het filmmaken met de paplepel ingegoten. Zijn vader filmde alles wat maar enigszins de moeite waard was met de camcorder om vervolgens het zelfgeschoten materiaal op te sturen aan familieleden. Fleifel werd geboren in Dubai, maar bracht een groot deel van zijn jeugd door in het vluchtelingenkamp Ain el-Helweh. Toen het geweld tegen de Palestijnen oplaaide, vertrok hij met zijn familie naar Denemarken. Fleifel bleef zich echter zeer verbonden voelen met Ain el-Helweh en keert om de paar jaar terug om het leven van zijn vrienden en familie in het kamp vast te leggen op beeld. Het resultaat is een vrolijk en ontroerend videodagboek. Middelpunt van het verhaal is zijn vriendschap met Abu Iyad. Beide jongens hebben een passie voor voetbal en bediscussiëren graag de Palestijnse politiek. Waar Fleifel echter de mogelijkheid heeft om te komen en gaan wanneer hij wil, is zijn vriend gedoemd tot een uitzichtloos bestaan dat hem voorgoed aan het kamp bindt. Deze ongelijkheid maakt hun vriendschap extra kostbaar, maar ook gevoelig voor spanning.