De jury, bestaande uit Ryan Harrington, Sahra Mani en Toni Kamau bekroonde Writing With Fire met de Grand Jury Documentary Award. Journalisten Meera, Suneeta en Shyamkali bieden in deze documentaire het hoofd aan tegenstand, achterdocht en neerbuigendheid als ze verslag doen van India’s nieuws vanuit een feministisch en Dalit-perspectief.
Uit het juryrapport: “Het is zeldzaam om een film te vinden die het opneemt voor de waarheid, die een stem geeft aan de stemlozen en die belangrijke kwesties rond gemarginaliseerde gemeenschappen belicht – dit alles terwijl de film inspireert en daadwerkelijke verandering teweegbrengt. In dit tijdperk van nepnieuws is het urgenter dan ooit om onbevooroordeelde berichtgeving op een voetstuk te plaatsen. De onverschrokken vrouwen in deze film zijn lichtende voorbeelden van hoe we de kwetsbare persvrijheid ten alle tijden moeten verdedigen en beschermen.”
Regisseur Daniel Roher ontving een Special Mention van de jury voor de documentaire Navalny. De filmmaker volgde de Russische oppositieleider Aleksej Navalny in zijn zoektocht naar de daders achter de mislukte aanslag op zijn leven. Ook Eternal Spring (長春) van Jason Loftus kreeg dit jaar een Special Mention van de jury voor het spannende en emotionele verhaal van een groep Falun Gong-leden die met ongekende moed korte tijd de Chinese staatstelevisie hackte.
Lees hier het juryrapport (in Engels).
De jury voor deze award bestond uit Monique van de Ven (voorzitter), Aboozar Amini en Kaouther Ben Hania. Erasing Frank is een verontrustend drama over een punkzanger die wordt gearresteerd door het regime van communistisch Hongarije wegens anti-staatsopzweping.
Uit het juryrapport: “Vrijheid van meningsuiting is een universeel en ongelooflijk urgent onderwerp. Vooral met alle oorlogen die op dit moment woeden in gedachten. Het verhaal van deze film behoort niet tot één land maar is universeel, het verbeeldt een soort collectieve nachtmerrie die grenzen overschrijdt. Echter, nog indrukwekkender dan de vertelling was de visuele ervaring. We waren vol ontzag. Regisseur Gábor Fabricius en briljant acteur Zayzon Zsolt willen ons de ogen openen. In tijden waarin angst overheerst, nodigt deze film kijkers uit om emoties te tonen en dwingt ons op te staan en onze stem te gebruiken.”
Lees hier het juryrapport (in Engels).
De jury bestaande uit Abdoulaye Diallo, Celina Escher, Gerard Steeghs, Laura Wennekes en Tadeusz Strączek reikte de Activist Award uit aan regisseur Alex Pritz voor zijn documentaire The Territory: waarin het inheemse volk Uru-eu-wau-wau strijdt tegen verdrukking door het politieke regime van Bolsonaro.
Uit het juryrapport: “Een film die inspireert en de urgentie van een mondiale kwestie aanwakkert, de milieucrisis waarin we leven, en hoop geeft dat mensen op innovatieve manieren kunnen terugvechten. Een filmische ervaring, met indrukwekkende en poëtische cinematografie, een uitstekend geluidsontwerp van het Amazonewoud waardoor we volledig kunnen opgaan in het verhaal van hoofdpersoon Bitaté, de jonge inheemse Uru-eu-wau-wau-leider.”
Een Special Mention ging uit naar de documentaire Writing With Fire van Rintu Thomas en Sushmit Ghosh. Een dapper verhaal van vrouwelijke journalisten die het opnemen tegen de gevestigde patriarchale orde in India.
Lees hier het juryrapport (in Engels).
Het Activist-programma wordt mogelijk gemaakt door Ministerie van Buitenlandse Zaken en de Nationale Postcode Loterij.
De Camera Justitia-jury, bestaande uit voorzitter Tamara Trotman, Ehab Al Khatib, Ingrid van Tol, Anna Har en Thomas Spijkerboer. De jury kende de Award voor de beste film over recht en rechtvaardigheid toe aan de makers van Myanmar Diaries. Een bijzondere documentaire gemaakt door tien jonge anonieme filmmakers, gecombineerd met beeldmateriaal van dappere burgerjournalisten, gefilmd in de straten van Myanmar.
Uit het juryrapport: “Het onderwerp is urgent, de filmmakers zijn moedig en werkten onder moeilijke omstandigheden, maar het anonieme filmcollectief uit Myanmar slaagde erin creatieve manieren te vinden om hun caleidoscopische verhalen te vertellen, met slechts zeer bescheiden middelen. Alle korte films gaven blijk van cinematografisch vakmanschap en zijn op zichzelf artistiek sterk. Maar door de kwaliteit van de montage en de haast verstikkende manier van vertellen zijn de verschillende dagboekaantekeningen met verschillende soorten beeldmateriaal aan elkaar gesmeed tot een prachtig kunstwerk.”
Lees hier het juryrapport (in Engels).
Camera Justitia wordt mede mogelijk gemaakt door de Gemeente Den Haag en vfonds.
Huda’s Salon van regisseur Hany Abu-Assad is door de jury bekroond met de Dutch Movies Matter Award. De film toont het duivelse dilemma waarin de Palestijnse Huda zich bevindt, nadat ze gechanteerd wordt om haar eigen mensen te verraden.
De jury, bestaande uit Sofia Tocar, Alex Poblete, Dawood Hilmandi, Hans Bosscher en Eefje Blankevoort: “A gripping feminist thriller. A war story, a story about resistance, collaboration and survival. Set in the Occupied Territories. It is a film made with immense bravery. Unapologetically in its criticism of a society dealing with oppression, from the outside and from within. It is also a strong reminder that in any type of conflict, women tend to get the short end of the stick.“
Regisseur Ahmet Polat ontving een Special Mention van de jury voor de documentaire Ik ben een bastaard; waarin Rashif El Kaoui’s worsteling met zijn bi-culturele identiteit wordt getoond.
Lees hier het juryrapport (in Engels).
Dutch Movies Matter wordt mede mogelijk gemaakt door VEVAM, auteursrechtenorganisatie voor regisseurs.
De documentaire Little Palestine, Diary of a Siege werd bekroond met de Students’ Choice Award door de jury bestaande uit Dana Pokojna, Jasmine Velasquez, Mariza Hruska en Sara Mandis.
Uit het juryrapport: “Little Palestine tells a very touching story. What makes art is the fact that it encapsulates human nature, Little Palestine does exactly this by giving a very touching portrayal of the less seen parts of the human condition.“
Lees hier het juryrapport (in Engels).
Students’ Choice kwam tot stand in samenwerking met de Universiteit van Leiden.
De korte documentaire My Uncle Tudor werd bekroond met de Shorts Award door de jury bestaande uit Emilia Mazik, Kees Vlaanderen en Manu Sobral.
Uit het juryrapport: “Gelaagde, poëtische en diep persoonlijke film, die bewijst dat filmmaken een middel kan zijn om trauma’s te verwerken en te helen. In een gesprek met haar familieleden ondermijnt de filmmaakster de concepten van het patriarchale gezin. Dankzij haar vermogen om de details te zien en de verbluffende cinematografie wordt het verhaal op een subtiele, maar krachtige manier verteld. Wij geloven dat haar stem – en die van vele andere overlevenden van seksueel misbruik – gehoord moet worden.”
Regisseur Olivia Martin McGuire ontving dit jaar een Special Mention voor haar film Freedom Swimmer: het indrukwekkende verhaal van een man en zijn mislukte pogingen om al zwemmend te vluchten vanuit China in de jaren ’70. Ook de korte fictiefilm Techno, Mama van Saulius Baradinskas ontving een Special Mention. De film vertelt het verhaal van Nikita die niets liever wil dan zijn droomclub Berghain bezoeken, maar wordt tegengehouden door zijn mishandelende moeder.
Lees hier het juryrapport (in Engels).
Het shortsprogramma wordt mogelijk gemaakt door HUMAN.
De documentaire Navalny van regisseur Daniel Roher heeft de publieksprijs ter waarde van € 5.000 gewonnen. De must-see documentaire over de voormalig Russische oppositieleider Navalny opende de 14e editie van het festival Na de première kreeg de film een staande ovatie, net als op alle internationale festivals waar de film geselecteerd was.
The Territory van Alex Pritz (ook winnaar van de Activist Documentary Award) eindigde op de tweede plaats en op drie staat Ik ben een bastaard van Ahmet Polat, die ook een special mention van de Dutch Movies Matter jury ontving.